Айтмырза Абылкасымовдун көркөм дүйнөсү

(пародия) «Келе жатып автобустун ичинде,  - Ай, эжеке, гүл берчи деп сурадым. Анда эжекем гүл берүүнүн ордуна, Кайра мени гүл ордуна кууратың...» (Обондуу ыр)   Келе жатып маршурутка ичинде:  - Ай, эжеке, пул берчи!.. – деп «сурадым». Бул эжекем пул «берүүнүн» ордуна, Билбептирмин «тарс» эттире

Булутту кимдир бирөө саап жатат - Булбул көз жамгыр секин жаап жатат. Жагымдуу жамгыр үнүн угуп алып, Жалбырак алаканын чаап жатат... Айлана бир ажайып гүлдөп турат... Адамды тирүүлүккө үндөп турат. Жаан токтоп, бир аздан соң булут көчүп, Жарыктык жаркын алоо Күн да чыгат!!! Көңүлдү жетелешкен

"Акындын эки өмүр эки жазы бар:"Биринде өзүм жашайм" - дейт,"Биринде ырым жашайт" - дейт."                                         А. Осмонов. Бардык жанга буюрубаган асыл баа, Бай болсо да сезим менен акылга «Жарыктыкта жалгыз жансын, күйсүн», - деп, Жайдак тагдыр берген тура акынга...   Бул

  Кел, Жаңы жыл, алыс жолду арытып, Кел, Жаңы жыл, тозоң уруп, кар учуп... Жаш бөбөктү да бир жашка чоңойтуп, Карыяны да бир жашка карытып...   Шаркыраган дарыядай агып кел, Шаңга толуп, Адамзатка жагып кел. Баарыбыздын күткөнүбүз төп келсин, Бак-таалайды ар бир жанга алып кел:   Ден соолук бер

  Көзүндө сурмасы бар, Тилинде курмасы бар. Бийлеген соору чайпап, Бир сулуу ургаачы бар.    Каректе алмазы бар, Эринде халвасы бар... ...Аңкаям эстен танып, Адамдай талмасы бар.   Ал - жалын. Бийлеп жатат... Күү аны «үйлөп» жатат... Өзүмө суроо берип, Сезимим сүйлөп жатат:   «Хиджабын чечер бекен?